Het IJsselmeer, het grootste zoetwatergebied van Europa. Nederlands grootste verblijfplaats van vogels, internationaal als Wetland erkend
en tevens Vogelrichtlijngebied, cultuurhistorisch erfgoed, een schitterend natuurgebied en... de enige nog open plek met vergezicht !
© MK-DATA 2011-2020
OUDE WEBSITE IJSSELMEERVERENIGING
1972 - 2020 - al 48 jaar !
12-04-2012 - Bert Looper, directeur Tresoar: ‘Havard opent je ogen voor de Zuiderzee.’
Op 10 april 2012 vond een tweede presentatie
plaats van het boek van Havard en De IJsselmeer in
de Tresoar in Leeuwarden. Bert Looper, directeur
Tresoar, ontving symbolisch als eerste in Friesland
boek en tijdschrift uit handen van Frans Hijmans van
de IJsselmeervereniging.
Looper heeft veel belangstelling voor Havard en verzorgde het
nawoord van de ‘Pittoreske reis’ en organiseerde op deze
avond in de Tresoar drie lezingen rond het boek.
Looper zelf schetste het leven van Havard en hoe hij als
Franse politieke vluchteling in Nederland zich ging verdiepen
in de kunst en cultuur van ons land. De pittoreske reis is een
deel van een trilogie en in de twee andere delen beschrijft hij
zijn reizen door Noord en Zuid-Nederland.
Siem van der Woude (onderzoeker Tresoar) analyseerde het
maritieme aspect van de reis van Havard en liet zien dat het
zicht op Amsterdam vanaf de kant van het IJsselmeer is
verdwenen achter het Centraal station. Ook vertelde hij dat het
de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog waren die Vlieland,
Terschelling en Urk ‘weghaalden’ bij de provincie Noord-Holland.
Havard stelt dat maar weinig mensen heel de Zuiderzee
bereisden. Van der Woude zette daar zijn vraagtekens bij: ‘Als je
met zuidwesten wind van Lemmer naar Amsterdam vaarde, zag
je de meeste hoeken van de Zuiderzee.’
Prof. Theunis Piersma van de Rijksuniversiteit Groningen hield
een persoonlijk verhaal over Zuiderzee, IJsselmeer en
Waddenzee. In 1999 sprak hij de 77-jarige Pieter Mulder die
iedere dag heimwee had naar de Zuiderzee en het getij. In deze
ecologische heimwee herkende Piersma: ‘Want er was van alles
te beleven in de Zuiderzee toen die nog een indrukwekkend
geheel met de Waddenzee vormde.’ Aan de andere kant ziet
Piersma ook positieve ontwikkelingen van het zoete IJsselmeer.
Het gebied is veiliger en trekt veel overwinterende watervogels
aan zoals kuif- en toppereenden, aalscholvers, sterns en
dwergmeeuwen. Piersma kon zich Mulder’s heimwee ook
voorstellen omdat zelf terugverlangt naar het Wad waarvan de
wadplaten nog niet waren omgeploegd. Tegen het verdwijnen van de Zuiderzee is weinig geprotesteerd. Hij hoopt dat
mensen door meer vrije tijd en meer kennis nu wel ecologisch ontevreden worden. ‘En dat ecologische ontevredenheid
een politieke factor van betekenis wordt waar beleidsmakers rekening mee moeten houden.’