Het IJsselmeer, het grootste zoetwatergebied van Europa. Nederlands grootste verblijfplaats van vogels, internationaal als Wetland erkend en tevens Vogelrichtlijngebied, cultuurhistorisch erfgoed, een schitterend natuurgebied en... de enige nog open plek met vergezicht !
© MK-DATA 2011-2020
OUDE WEBSITE IJSSELMEERVERENIGING
Nieuwe website Nieuws Zoeken

1972 - 2020 - al 48 jaar !

31-05-2010 - Impressies van de ledenvergadering van de IJsselmeervereniging
Onder de voortreffelijke leiding van de dagvoorzitter Herman Verheij (lid van onze vereniging en werkzaam bij de Waddenvereniging) wordt geanimeerd vergaderd over ondermeer het bestuursverslag, een statutenwijziging en de jaarrekening en de begroting 2010. De kascommissie bleef nog met een vraag zitten, die gelukkig later door vertrekkend penningmeester Joost Waals volledig beantwoordt kon worden. Naar aanleiding van de financiën wordt gediscussieerd over de vraag of het wel wijs is nog veel geld in de juridische bezwaarprocedures te stoppen tegen IJburg 2. Het zijn vooral de advocatenkosten die (samen met de partners in de stichting Verantwoord Beheer IJsselmeer) begroot zijn. Kansloos zijn die procedures zeker niet volgens verscheidene aanwezigen. Er zijn nieuwe tijden aangebroken met een heel andere woningmarkt en bevolkingskrimp. Amsterdam zou er wellicht van af willen, aldus Marten Bierman (voorzitter IJsselmeervereniging). “We kunnen ook zonder advocaat werken, alleen bij een eventuele Europese procedure is echt een advocaat nodig.” Afscheid Marten Bierman Een belangrijk vergaderpunt is “de bestuursmutaties”. Na de afgelopen 10 jaar met verve het voorzitterschap te hebben bekleed, is het tijd voor afscheid van Marten Bierman als voorzitter van de IJsselmeervereniging. Jan Baron, die zijn excuus maakt voor zijn spontane toespraak want de beslissing is nog maar net genomen, memoreert de lange periode waarin hij met Marten samenwerkte in het bestuur. Ruim 10 jaar geleden begonnen zij samen met het opkalefateren van de IJsselmeervereniging. Vooral de verbreding met de opzet van de stichting VBIJ en ook de viering van het 30 jarig bestaan van de IJsselmeervereniging waren projecten waarin Marten heeft geëxcelleerd. Hij heeft het als een voorrecht ervaren om al die jaren met hem de bescherming van landschap en natuur van het IJsselmeer en Markermeer te hebben mogen dienen. Niet alleen deze laatste periode maar ook ruim daarvoor heeft Marten op zijn geheel eigen en gedreven manier de VBIJ en IJsselmeervereniging gediend. Zijn buitengewoon grote vakkennis en ook zijn politieke instinct en gevoel voor strategie hebben een grote rol gespeeld in de geschiedenis van het verzet tegen inpoldering en overige aantasting van het IJsselmeer en Markermeer. Daarnaast is hij ook een zeer aimabel mens met een groot gevoel voor humor en niet te vergeten een groot netwerk. In kringen van natuur en landschapsbeschermers wordt hij gezien als het gezicht van de beweging die streeft naar een ongeschonden open IJsselmeer en Markermeer. In kringen van bestuurders die graag willen bouwen en dempen wordt hij gezien als iemand om ernstig rekening mee te houden. De IJsselmeervereniging, voor wie hij een echt boegbeeld was, zal hem missen als voorzitter. Gelukkig blijft hij dichtbij als adviseur en columnist van IJsselmeer berichten. George Keet, de nieuwe man  De door het bestuur als nieuwe voorzitter voorgedragen George Keet wordt met algemene stemmen benoemd door de ledenvergadering. George is langere tijd bestuurder van de IJsselmeervereniging. In zijn toespraak naar aanleiding van zijn benoeming spreekt hij over een uitdaging om zo’n illustere voorganger als Marten Bierman op te volgen. Hij aanvaardt zijn functie met hoge ambitie, want daar is vandaag de dag alle aanleiding toe. Na een carrière als weg- en waterbouwkundige in het Rijnmondgebied, bij het Havenbedrijf Amsterdam en als directeur van de Ontwikkelingsmaatschappij Noordzeekanaal is hij nu met pensioen en heeft hij nu meer tijd voor de IJsselmeervereniging. George somt de belangrijke successen van de VBIJ en IJsselmeervereniging op, waaronder het tegenhouden van de Markerwaard en de vele verrommelingsplannen van diverse gemeenten. Er zijn ook goede ontwikkelingen te noemen zoals de ontwikkeling en het beheer van de historische IJsselmeer dijken in Noord-Holland, de aanwijzing van Markermeer en IJsselmeer als Natura 2000 gebieden. En ook de succesvolle samenwerking in de VBIJ, waarin hij voor de partners vooral het behoud van natuurkwaliteit als taak ziet en voor de IJsselmeervereniging vooral het behoud van landschappelijke openheid en multifunctionaliteit van het Markermeer/IJsselmeer. Voor de continuïteit van de IJsselmeervereniging moeten er meer leden komen. Om precies te zijn minimaal 400 erbij, maar liever meer. De IJsselmeervereniging vergrijst en er is nu geen aanwas. Hij spreekt de leden aan, om daaraan echt mee te werken en actief aan de slag te gaan met het werven.  Dankwoord Marten Bierman: “niet weemoedig, maar optimistisch”   Marten staat kort stil bij zijn bestuursperioden van de VBIJ en de IJsselmeervereniging: “In de beginperiode van mijn betrokkenheid hadden we veel succes onder andere met de acties tegen de Markerwaard. Een niet onbelangrijke factor was dat er toen nog niet zo veel milieuorganisaties waren als nu. En zeker niet zo geprofessionaliseerd. In de tweede periode moesten we de organisatie weer op de rails krijgen en toekomst bestendig. Er was vaak een onderbezet bestuur en de organisatie droeg zware verantwoordelijkheid voor personeel en financiën. Nu dit gelukkig allemaal veel beter is geregeld, er ook een goed bestuur zit en ook de VBIJ er is voor het geval dat…, trek ik me met vertrouwen terug. Niet weemoedig, maar optimistisch…”
6 maart 2010 in het Nieuwland Erfgoed Centrum in Lelystad. Het is een frisse, winderige maar zonnige ochtend. In Lelystad, in het Nieuwland Erfgoed Centrum verzamelen zich bestuur en zo’n 30 leden van de IJsselmeervereniging voor de jaarlijkse algemene ledenvergadering en een middagprogramma met inleiders en discussie over Windmolenparken. Het gezelschap van trouwe en nieuwe bezoekers is wat kleiner dan anders, volgens sommigen omdat de weliswaar prettige vergaderlocatie toch een beetje “ver weg” is. Door: Kees Schouten