1972 - 2020 - al 48 jaar !

15-06-2009 - Zienswijze Kwade Zwaan op Nationaal Waterplan commissie Veerman

Op 15 juni diende ook de stichting de Kwade Zwaan haar “zienswijze” in op het nationaal Waterplan van de commissie Veerman. De VBIJ partners deden dit eerder gezamenlijk. Meer specifiek voor het Markermeer en IJmeer dienen zij een pittig verhaal in.      Inspreekpunt  Ontwerp Nationaal Waterplan  Postbus 30316  2500 GH Den Haag   Betreft: bezwaren ontwerp Nationaal Waterplan Uitdam, 15 juni 2009 Geachte heer, mevrouw, Namens het bestuur van de Stichting De Kwade Zwaan zend ik U onze zienswijze op het ontwerp Nationaal Waterplan. Wij willen met name reageren op de beleids-uitspraken die hierin gedaan worden ten aanzien van het IJsselmeergebied. Het ontwerp Nationaal Waterplan (oNWP) maakt grootschalige verstedelijking van het IJmeer en Markermeer expliciet mogelijk. Daartegen willen wij de volgende bezwaren naar voren brengen: Onduidelijkheid in de afweging Wij hebben bezwaren tegen de keuze in het ontwerp Nationaal Waterplan om grootschalige buitendijkse bebouwing in het zuidelijk deel van het IJsselmeer waterhuishoudkundig te faciliteren. Bij de keuze voor het ontkoppelen van het Markermeer en IJmeer van het hele IJsselmeer is de samenhang tussen veiligheid en zoetwatervoorziening en die tussen ecologie en ruimtelijke kwaliteit niet voldoende helder gemaakt. Het blijft onduidelijk wat het hoofddoel is: veiligheid (geen versterking van dijken nodig), natuur (peilregime beter afgestemd) of buitendijkse woningbouw. Aangezien aan Noord Hollandse kant de dijkversterking al in een fase van uitvoering is en over het peilbeheer pas later een beslissing genomen zal worden, krijgt men de indruk dat het vooral om dat laatste gaat. Bovendien is onduidelijk wie betaalt voor de watervoorziening van het IJsselmeer en voor de veiligheid van de buitendijkse bewoners. (zie de review van het Nationaal Planbureau voor de Leefomgeving, p.32). Waterberging en zoetwatervoorziening  In het ontwerp Nationaal Waterplan is er voor gekozen grootschalige buitendijkse bebouwing bij Amsterdam, Almere en Lelystad toe te staan (oNWP p.162) waarbij het verlies aan waterbergend vermogen bovendien niet behoeft te worden gecompenseerd (oNWP p159). In totaal gaat het om 1260 ha buitendijkse bebouwing die niet gecompenseerd hoeft te worden zonder dat daar waterstaatkundige argumenten aan ten grondslag liggen. Kosten Vanuit veiligheid zijn aan buitendijks bouwen extra kosten verbonden; niet duidelijk is wie deze extra kosten betaalt. Buitendijks bouwen is aanzienlijk duurder dan binnendijks bouwen. Onduidelijk is hoe de financiering wordt geregeld en wie uiteindelijke betaalt voor deze extra benodigde voorzieningen (review NPL, p.33). Natuur Vrijwel het gehele IJsselmeergebied zal in 2010 worden aangewezen als Natura 2000 gebied. De Nederlandse overheid heeft daarmee in de eerste instantie een instandhoudingsplicht ten aanzien van de natuurwaarden. Het is speculatief om nu al met een toekomstig surplus aan robuuste natuur te rekenen en aan te nemen dat er daardoor ruimte komt om te bouwen, zoals het samenwerkingsverband Toekomstagenda Markermeer IJmeer (TMIJ) bedacht heeft. In het kader van de Europese natuurbeschermingsrichtlijnen moet eerst op basis van harde feiten bewezen worden dat de plannen voor een Toekomst Bestendig Ecologisch Systeem zoals TMIJ dat voorstelt, in het IJmeer en Markermeer ook daadwerkelijk de achteruitgang van de beschermde soorten en de biodiversiteit terugdringen. Om dit bewijs te leveren is tijd nodig in de orde van grootte van minstens 20 jaar. De PlanMER die voor het Nationaal Waterplan is opgesteld, is zeer kritisch over plannen voor buitendijkse ontwikkeling in het IJsselmeergebied omdat deze negatieve gevolgen kunnen hebben voor landschap en natuur. Significante consequenties voor de Natura 2000-gebieden in het Markermeer en IJmeer kunnen volgens de PlanMER niet worden uitgesloten. Wij vinden dat er, zolang er geen aanvullende passende beoordeling is geweest, in het Nationaal Waterplan (dat bovendien de status van Structuurvisie zal krijgen) nog geen uitspraken mogen worden gedaan over het mogelijk maken van buitendijkse bebouwing. Tijdpad Het principebesluit om grootschalige buitendijkse ontwikkelingen in het IJmeer en Markermeer mogelijk te maken is onjuist en voorbarig en moet ons inziens niet in deze kabinetsperiode genomen worden. Het is ook niet opportuun op dit moment gezien de huidige bestuurlijke problemen in de provincie Noord Holland, die naast de provincie Flevoland een belangrijke speler in deze kwestie is. Gevolgen voor Waterland en Laag Holland Tenslotte maken wij ons zorgen over de gevolgen van de voorgelegde keuzes betreffende het IJmeer en Markermeer voor de verzilting en bodemdaling in de veenweidegebieden van het Nationaal Landschap Laag Holland waar onder andere het beschermde natuurgebied Waterland toe behoort. Hoewel de verantwoordelijkheid voor de thema’s verzilting, bodemdaling en wateroverlast ligt bij de lagere overheden (gemeente, provincie en waterschap) is het Rijk de hoofd(systeem)verantwoordelijke. Wij vinden het van groot belang dat de open ruimte van het IJmeer en Markermeer als waardevol landschap en natuurgebied in de sterk verstedelijkte Metropoolregio Amsterdam wordt behouden. Wij verzoeken u vanwege bovenstaande bezwaren de passages in het ontwerp Nationaal Waterplan die buitendijks bouwen mogelijk maken te schrappen. Met de meeste hoogachting, Namens de Stichting De Kwade Zwaan Mevrouw dr S. Wolff-Kasanmoentalib Uitdammer Dorpsstraat 12 1154 PR Uitdam Tel: 020 4033694 E-mail