Het IJsselmeer, het grootste zoetwatergebied van Europa. Nederlands grootste verblijfplaats van vogels, internationaal als Wetland erkend
en tevens Vogelrichtlijngebied, cultuurhistorisch erfgoed, een schitterend natuurgebied en... de enige nog open plek met vergezicht !
© MK-DATA 2011-2020
OUDE WEBSITE IJSSELMEERVERENIGING
1972 - 2020 - al 48 jaar !
Natuurmonumenten: Boswachters op zee - 2
Naar aanleiding van ons artikel over de
berichtgeving van Natuurmonumenten
m.b.t. de Marker Wadden in hun blad Puur
Natuur, kregen we enkele reacties van
lezers die de kritische toon van de
IJsselmeervereniging betreuren. Daar gaan
we graag nog eens op in:
De kritische houding van de
IJsselmeervereniging ten aanzien van de
Marker Wadden, vindt zijn grondslag in de
eerste plaats in een grote liefde voor het grote
open water, zoals we dat alleen nog in het
IJsselmeergebied kennen. Daarnaast baseert
onze vereniging zich op wetenschappelijk
onderzoek, onder meer het langjarige “ANT
onderzoek” door Deltares in opdracht van
Rijkswaterstaat en nu onlangs het onderzoek
van UVA en Nioz, dat zich in eerste instantie
richt op de Noorzeekuststrook, maar een
duidelijk verband legt met het Nederlandse
oppervlakte water.
De P.R. afdeling van Natuurmonumenten baseert zich in
hun weergave van de ecologische situatie van het
Markermeer (“een dode bak met slib”) op de eerste
onderzoeken over dit thema vlak na de eeuwwisseling. In
deze onderzoeken bleven vele vragen onbeantwoord, die
nadien wel duidelijk werden beantwoord, vooral in het ANT
onderzoek (een Deltares onderzoek van onverdachte huize
dat nota bene ook pleit voor een gat in de Houtribdijk). Het
recente UVA en Nioz onderzoek wijst op een zeer grote
onbalans van fosfaat en nitraat als gevolg van een zeer
succesvolle bestrijding van fosfaat lozing, maar een sterk
falende bestrijding van nitraat. Het is met name deze
onbalans die de basis van de voedselketen aantast (beide
onderzoeken kunt u terugvinden in ons archief van
nieuwsitems op onze website). Gemeenschappelijke
conclusie kan zijn dat slib slechts een beperkte rol speelt in
de ecologische problemen van het Markermeer.
Op basis van het inmiddels achterhaalde onderzoek werden
wel de plannen voor het “Toekomst Bestendige Eco
Systeem Markermeer en IJmeer” door Rijkswaterstaat
ontwikkeld, met op de plaats van de huidige Marker Wadden
een “oermoeras” en vele “luwte elementen” inclusief een vrijwel gehele afsluiting van de Hoornse Hop. Gezien de grote weerstand tegen
deze plannen en het voortschrijdende inzicht uit nieuw en beter onderzoek, werden de plannen flink veranderd. Wat ook een belangrijke rol
speelt is de voortgaande ecologische ontwikkeling van het IJsselmeergebied, waarin sterk toenemende waterhelderheid en in het westelijk
deel van het Markermeer een overvloedige waterplanten groei aanwezig is. Net als in de Randmeren, die momenteel vrijwel dichtgroeien en
waar serieuze verlandingsverschijnselen zijn waar te nemen.
Onze oplossing voor de problemen van het Markermeer is en blijft het maken van flinke maar veilige openingen in de Houtribdijk, waarmee
een stukje dynamiek van de oorspronkelijke estuarium natuur kan terugkeren: zie in IJsselmeerberichten najaar 2015 - pagina 11.
Het spijt ons dat sommige lezers boos zijn over onze toonzetting. Het is
daarbij wellicht van belang te weten dat de collega’s van
Natuurmonumenten onze analyse eigenlijk wel delen (zie o.a. de
Haringvliet aanpak, waar ook Natuurmonumenten heeft gezorgd voor
het openen van de zeesluizen), maar dat de publiciteitsmachine van
deze grote organisatie nog steeds “uit hetzelfde oude vaatje blijft
tappen”. En dat stoort ons dan weer, want het claimen van een succes
dat er niet zal zijn in de toekomst, houdt onze oplossing van de openingen in de Houtribdijk op een afstand.