Het IJsselmeer, het grootste zoetwatergebied van Europa. Nederlands grootste verblijfplaats van vogels, internationaal als Wetland erkend en tevens Vogelrichtlijngebied, cultuurhistorisch erfgoed, een schitterend natuurgebied en... de enige nog open plek met vergezicht !
© MK-DATA 2011-2020
OUDE WEBSITE IJSSELMEERVERENIGING
Nieuwe website Nieuws Zoeken

1972 - 2020 - al 48 jaar !

Natuurmonumenten: Boswachters op zee - 2
Naar aanleiding van ons artikel over de berichtgeving van Natuurmonumenten m.b.t. de Marker Wadden in hun blad Puur Natuur, kregen we enkele reacties van lezers die de kritische toon van de IJsselmeervereniging betreuren. Daar gaan we graag nog eens op in: De kritische houding van de IJsselmeervereniging ten aanzien van de Marker Wadden, vindt zijn grondslag in de eerste plaats in een grote liefde voor het grote open water, zoals we dat alleen nog in het IJsselmeergebied kennen. Daarnaast baseert onze vereniging zich op wetenschappelijk onderzoek, onder meer het langjarige “ANT onderzoek” door Deltares in opdracht van Rijkswaterstaat en nu onlangs het onderzoek van UVA en Nioz, dat zich in eerste instantie richt op de Noorzeekuststrook, maar een duidelijk verband legt met het Nederlandse oppervlakte water. De P.R. afdeling van Natuurmonumenten baseert zich in hun weergave van de ecologische situatie van het Markermeer (“een dode bak met slib”) op de eerste onderzoeken over dit thema vlak na de eeuwwisseling. In deze onderzoeken bleven vele vragen onbeantwoord, die nadien wel duidelijk werden beantwoord, vooral in het ANT onderzoek (een Deltares onderzoek van onverdachte huize dat nota bene ook pleit voor een gat in de Houtribdijk). Het recente UVA en Nioz onderzoek wijst op een zeer grote onbalans van fosfaat en nitraat als gevolg van een zeer succesvolle bestrijding van fosfaat lozing, maar een sterk falende bestrijding van nitraat. Het is met name deze onbalans die de basis van de voedselketen aantast (beide onderzoeken kunt u terugvinden in ons archief van nieuwsitems op onze website). Gemeenschappelijke conclusie kan zijn dat slib slechts een beperkte rol speelt in de ecologische problemen van het Markermeer. Op basis van het inmiddels achterhaalde onderzoek werden wel de plannen voor het “Toekomst Bestendige Eco Systeem Markermeer en IJmeer” door Rijkswaterstaat ontwikkeld, met op de plaats van de huidige Marker Wadden een “oermoeras” en vele “luwte elementen” inclusief een vrijwel gehele afsluiting van de Hoornse Hop. Gezien de grote weerstand tegen deze plannen en het voortschrijdende inzicht uit nieuw en beter onderzoek, werden de plannen flink veranderd. Wat ook een belangrijke rol speelt is de voortgaande ecologische ontwikkeling van het IJsselmeergebied, waarin sterk toenemende waterhelderheid en in het westelijk deel van het Markermeer een overvloedige waterplanten groei aanwezig is. Net als in de Randmeren, die momenteel vrijwel dichtgroeien en waar serieuze verlandingsverschijnselen zijn waar te nemen. Onze oplossing voor de problemen van het Markermeer is en blijft het maken van flinke maar veilige openingen in de Houtribdijk, waarmee een stukje dynamiek van de oorspronkelijke estuarium natuur kan terugkeren: zie in IJsselmeerberichten najaar 2015 - pagina 11. Het spijt ons dat sommige lezers boos zijn over onze toonzetting. Het is daarbij wellicht van belang te weten dat de collega’s van Natuurmonumenten onze analyse eigenlijk wel delen (zie o.a. de Haringvliet aanpak, waar ook Natuurmonumenten heeft gezorgd voor het openen van de zeesluizen), maar dat de publiciteitsmachine van deze grote organisatie nog steeds “uit hetzelfde oude vaatje blijft tappen”. En dat stoort ons dan weer, want het claimen van een succes dat er niet zal zijn in de toekomst, houdt onze oplossing van de openingen in de Houtribdijk op een afstand.